OUTRO MODELO PRODUCTIVO É POSIBLE. RECUPEREMOS OS SECTORES PRIMARIOS NO CONCELLO DE VIGO

Trascurridos máis de dous anos da “entrada en barrena” do capitalismo español a realidade é que casi ninguén discute que, no esencial, unha parte importante de orixe do problema parte do modelo de cremento económico do noso país nos últimos anos. Un modelo intimamente ligado a construcción de vivenda baixo o sistema de propiedade privada como modelo de tenencia, descartando modelos públicos de propiedade (parques públicos de vivenda) ou réximes de aluguer. Este sistema de posta en mercado de vivenda libre en cantidades industriais orixinou dous efectos terriblemente lesivos para os traballadores: a dependencia dun alto porcentaxe da man de obra total do sector inmobiliario e o sobreendebedamento familiar como modelo de consumo (lembremos que se chegaban a financiar ate o 120% do valor da vivenda nova en periódos hipotecarios de 40 e 50 anos).

A caída do sector inmobiliario significou a elevación do desemprego a niveis preocupantes e lastrado por este feito outros sectores empezaron a incrementar as súas tasas de desemprego, caldo de cultivo que se vía axudado por ese endebedamento familiar máis alto dos países da UE (89% del PIB en 2010)

Casi tres anos despois o dilema que as forzas políticas temos que soventar para dar solución a un desemprego despegando xa do 20% é se o modelo productivo anterior, que agochaba as propias debilidades industriais e tecnolóxicas do Estado español, é sostible e pode voltar a xenerar emprego a curto e medio prazo.

ESQUERDA UNIDA temos a certeza de que non. O “dorado” do ladrillo non poderá absorver a demanda de man de obra sobre todo nun contexto de crise financeira, de exceso de oferta de parque de vivenda nova e dun recurte importante de obra pública. Polo tanto é perentorio ofrecer alternativas de modelo productivo, un modelo productivo ao servizo dos interereses da maioria dos españois que somos os que, como maxistralmente analizara o vello Marx: o capitalismo somentes nos deixou a opción de vender a nosa forza de traballo a cambio dun salario.

E outra cuestión moi relacionada co proceso electoral que viviremos ¿poden os concellos ser parte activa na concrección do novo modelo productivo? Creemos firmemente que si.

E creemos que poden crear emprego porque Concellos como o de Vigo teñen un patrimonio inmenso en forma de espacio rural e forestal, sectores que nestes últimos 15 anos se abandoaron, mediante actuacións como o actual PXOM, para ser pasto dos especuladores inmobiliarios. Lembremos que o PXOM actual erradica de forma encuberta unha parte esencial da superficie rústica de Vigo convertindoa nunha amalgama de cualificacións pero cun acervo común: a edificabilidade.

Creemos firmemente que é posible recuperar aqueles sectores económicos en risco de desaparecer ou que se extinguiron como actividade produtiva. En moitos casos constitúen unha aposta económica viable, que se pode potenciar dende o público en forma de réxime de empresa municipal agraria ou de cooperativa participada polo Concello. Facilitando a instalación de empresas de transformación dos produtos autóctonos sustentables, contribuíndo á súa revalorización mediante cláusulas de bonificación e/ ou axudas directas. ¿Non é posible unha empresa municipa de productos agroecolóxicos que empregue a unha parte significativa dos traballadores e traballadoras expulsados pola crise do sector da construcción e que surta ós mercados de Vigo de productos biolóxicos a un precio competitivo ao implementar cíclos loxísticos de distribución curtos e erradicar a figura do intermediario agrícola? ¿non é posible unha empresa municipal de desenvolvemento forestal?, creemos radicalmente que sí.

Ademáis de que se implanta o modelo dos mercados de produtores fronte ao actual modelo de mercado de intermediarios axudaríamos a promocionar a produción e consumo de productos naturais ecolóxicos e a agricultura ecolóxica de proximidade. Fomentaríamos o desenvolvemento da agricultura ecolóxica como saída para o sector investindo en formación, recuperando variedades, dando canles curtas de comercialización e artellando accións que faciliten a explotación sustentable da nosa terra.

Voltar ao campo, ao cultivo agrario, algo que parecía inpensable no noso concello, pero que hoxe é perentorio para aliviar uns datos de desemprego xa endémicos. Hoxe temos nas parroquias miles de metros cadrados sen explotación agraria, moitos deles actualmente empezan a ser cedidos a terceiros para o cultivo, porque moitas familias están facendo números do que custa un kilo de tomates ou o kg de pementos nas áreas comerciais e as contas saen perfectamente. Pode parecer que dende unha perspectiva local esta aportación á soberanía alimentaria parece ínfima, pero si se pode organizar un sistema de distribución a nivel local (ou mesmo comarcal) máis xusto, que ofreza aos produtores a posibilidade de obter o 100% dos beneficios que reporte o seu traballo, e que ao mesmo tempo ofreza aos consumidores un produto de referencia, próximo e de alta calidade.

Esta reflexión colectiva que os homes e mulleres de ESQUERDA UNIDA plantexamos ten que ter unha proposta real, factible e concreta; polo que defendemos para o Concello de Vigo a creación dunha EMPRESA MUNICIPAL AGRÍCOLA con atribucións concretas: Xestión das terras de cultivo municipalizadas, xestión dun viveiro municipal, adquisición de maquinaria agrícola e subarrendo da mesa a cooperativas, formación e capacitación agraria, etc.... un novo modelo de empoderar o noso valioso medio rural, o riquísmo e amenazado sistema de regadío das parroquias, o desenvolvemento sostible, a integración laboral, en definitiva un modo modelo productivo para unha nova sociedade tamén no eido local.