PROBLEMÁTICA ESTALEIROS PRIVADOS RIA DE VIGO

APUNTES PARA A INTERVENCIÓN DO GRUPO PARLAMENTARIO DE IU-A ESQUERDA PLURAL NO DEBATE DA PROPOSICIÓN NON DE LEI DO BNG SOBRE O SECTOR NAVAL GALEGO (Congreso dos Deputados 21 de febreiro)

 

Rubén Pérez

Coordenador local de EU en Vigo

Non é rigorosamente certo que o principal problema do sector naval galego privado sexa o TAX LEASE pero si que axuda a profundar a crise dun sector ao que desde as grandes privatizacións dos anos 90 chegaron investidores máis pendentes da conta de dividendos que da creación de emprego estable no sector.

Hai barcos que non se poden financiar mediante tax lease e que tampouco se contratan nos estaleiros galegos por falta de implicación do goberno en darlle futuro ao sector. E fronte ao que vén argumentando o goberno esa implicación non se pode justificar con axudas aos administradores que logo non reverten na carteira de pedidos dos estaleiros e se nas contas de resultados, algo que vivimos de forma bochornosa no estaleiro vigués Barreiras, que tras pechar con beneficios 2010, repartir dividendos entre os accionistas, fai público aos poucos meses un buraco de máis de 80 millóns de euros e entra en concurso de acredores.

Este sistema de financiamento denominado tax-lease que a comisión de competencias europea paralizou e que atopa auditando supuxo estes anos unha alternativa ás antigas axudas estatais ao sector e por tanto un factor indispensable para o desenvolvemento dunha industria da construción e reparación naval puxante e xeradora de emprego. Froito destes sistemas de financiamento na comarca de Vigo púidose xerar máis de 10.000 postos de traballo directos e miles de indirectos que paliaron en parte os fortes incrementos de desemprego noutros sectores como a construción ou o sector servizos.

A chegada de importantes pedidos na segunda metade da década de 2000 significou que o sector realizou un esforzo titánico de especialización laboral, innovación e apertura a novos tipos de buques como sísmicos ou quimiqueros, que esixían de tecnoloxías construtivas máis avanzadas e traballadores máis cualificados. Non esquezamos, como así recolle a proposición que o TAX LEASE vén operando desde entón sen ningún problema nin denuncia da UE.

Dita paralización realízase segundo infórmase ao estado español durante a investigación por parte de institucións europeas tras denuncia de Holanda (que por certo incrementa deste xeito os pedidos aos seus estaleiros en detrimento de os galegos) ao asegurar este país que o sistema incumpre os criterios marcados por competencia. Hai que lembrar que Francia ou Holanda teñen sistemas de financiamento parecidos e que pasaron os filtros do tribunal de competencia europeo

Independentemente dos condicionamentos da devandita paralización o certo é que esta ameaza de forma decisiva a contratación de novos buques nos estaleiros españois e especialmente nos dedicados á construción civil como son os situados na Ría de Vigo. E a ameaza nun momento crítico no que a chegada de novos contratos podería sacar do desemprego aos miles de traballadores que nestes anos foron despedidos dos persoais de estaleiros e auxiliares por falta de carga de traballo. Algúns estaleiros con máis de 100 anos de historia como BARRERAS de Vigo han presentando xa un concurso de acredores ao ter paralizada a futura contratación de pedidos derivada da conxelación do sistema tax-leaxe.

O goberno anterior do PSOE e o actual seguen sen concretar que medidas alternativas ao TAX LEASE van a implementar para dar axuda e soporte de financiamento á construción naval civil pero en todo caso esas axudas deberían ir no camiño da construción dun sector naval público e que as axudas non caian en mans de inversionistas que pouco ou nada teñen que ver co sector naval.

ESQUERDA UNIDA opúxose frontalmente ás privatizacións de estaleiros PÚBLICOS como Vulcano ou Barreiras en cuxo accionariado, por pór un exemplo en 1997 entraron sociedades de investimento enmascaradas como supostas navieras como Odiel con sede fiscal nas Illas Virxes, prometendo investimentos que finalmente nunca chegaron, exemplo de que nestes anos cometeuse unha verdadeira rapina dos beneficios que o sector naval estaba a xerar.

ESQUERDA UNIDA considera correcto o que expón esta proposición non de lei de buscar un sistema de financiamento alternativo ao tax lease que permita construír barcos nos estaleiros da Ría de Vigo pero igualmente urxente é para nós concretar o seguinte:

• Dar impulso aos proxectos de diversificación prometidos, como os centros de reparación e diques flotantes en Ferrol (Navantia) e Vigo (Metalships) cuxos estudos xa están aprobados, e que requiren un financiamento real e urxente.
• Conseguir un control público real das axudas que van ao sector, control que coa desaparición da tutela pública da SEPI foi nestes anos case inexistente. (Non esquezamos que o órgano análogo creado PYMAR é principalmente participado polos estaleiros privados). A propia PYMAR tivo en albas a viabilidade doutro estaleiro centenario, VULCANO, coa negativa a quítaa da débeda do mesmo, condición única para a viabilidade do estaleiro nestes tempos. É significativo que nun sector en crise como o actual os accionistas empezaron unha guerra polo control accionarial o que mostra que hai un interese empresarial no sector mesmo sen carteira de pedidos á vista pero con previsións de axudas públicas en cernes.
• Que esas axudas sexan FINALISTAS, a proxectos concretos evitando que sexan simples operacións de maquillaxe de empresarios do sector preocupados pola rendibilidade accionarial antes que a creación de emprego
• Que se estableza un control fiscal dos acredores dos estaleiros como Barreras ou Vulcano, en ocasións empresas auxiliares participadas por accionistas dos propios estaleiros ás que facturan servizos e horas de traballo.
• Control público dos plans de viabilidade dos estaleiros que se están presentando para avaliar o interese real dos accionistas no futuro e a viabilidade do sector.

Todo iso coa perspectiva de que a desaparición deste sector sería unha catástrofe social para a comarca de Vigo, motor industrial de Galicia, que achega un terzo do PIB galego e que actualmente soporta taxas de desemprego descoñecidas até a data.