(DOCUMENTO APROBADO NO XVIII CONGRESO DO PCE)
Levamos anos falando do PCE de EU, o PCE en EU, Un PCE forte para unha EU forte, do PCE como garante da existencia esquerda transformadora. É dicir, dun partido sempre en función de EU. Chegamos a confundir ao proxecto do partido coa estratexia e a esta co instrumento da mesma. PERO A aposta por EU NON É A RESPONSABLE da degradación do PCE, ao contrario, a política de Converxencia (que despois deu orixe a EU) foi capaz de ?romper con Carrillo? e o ?eurocomunismo?, responsables do principio da devandita degradación.Temos que lembrar que o proxecto do PCE é a construción do socialismo e que para iso elabora estratexias e dótase de instrumentos. Por tanto, EU foi un instrumento da estratexia. Así, temos que abordar a cuestión comunista desde o punto de vista ideolóxico, político e do papel do partido. Somos unha forza que non asume o pensamento do sistema, senón que debe organizar a resposta desde a resistencia e a construción da alternativa.
En España faise urxente a recuperación dun forte referente ideolóxico en torno ao PCE.Partimos dun acordo na necesidade dunha ampla converxencia política e social que se concrete por unha banda en que o PCE traballe creando e desenvolvendo tecido social alternativo co que converxer na loita, e por outra banda no compromiso cunha EU Refundada, para o que desde o PCE debemos desenvolver o acordo que se tomaron en EU sobre este tema e situarnos á cabeza do proceso refundador de EU, concretando os elementos que xa vimos na pasada conferencia política, coas achegas que despois da pasada asemblea de EU teñamos que facerlle, empezando por deixar claro que sen unha satisfactoria solución dos conflitos que se arrastran desde hai anos en diversas federacións de EU, sobre a base dos seus principios e os seus estatutos, non é factible unha auténtica refundación de EU.
Paradigma disto foi a situación anómala da cal é vítima o PCE en Asturias
O PCE defende o seu compromiso irrenunciable á refundación de EU como unha aposta dos comunistas por recuperar a hexemonía cultural que a dereita nos arrebatou nos últimos anos, e non unha simple recomposición de hexemonías internas en EU, que conduciría irremediablemente ao fin do noso proxecto estratéxico e ao fracaso na sociedade.Hai que destacar que Esquerda Unida, aínda que actualmente aparece como a única alternativa fronte ao bipartidismo capitalista, non é máis que un pequeno embrión do amplo movemento plural e unitario que requiren as tarefas a realizar, articulando a organización política co conxunto dos movementos sociais emancipatorios, e no cal haberán de poder participar todas as organizacións, correntes e sensibilidades de esquerdas desde ao respecto á identidade de cada unha, axuntando a plena liberdade no debate interno e externo e na mobilización social democrática coa unidade de acción nas institucións do Estado.
Sinalemos que a autoorganización social necesaria para a construción dunha sociedade alternativa debe descansar necesariamente sobre a liberdade de acción e decisión dos diferentes compoñentes, políticos e sociais, do movemento que ha de impulsalo. A disciplina, pola contra, debe ser estrita na actuación dos cargos públicos nas institucións do Estado en cada nivel, que deben pór en práctica os acordos colectivos adoptados pola organización política no nivel correspondente, esforzándose así por evitar que ditas institucións desvincúlense da súa base social, como condición imprescindible para o proxecto de transformación social que defendemos.
O traballo do PCE no movemento cidadán, nos foros sociais, nos colectivos de solidariedade, no movemento feminista, etc. debe facerse en clave de converxencia social, ligada á Converxencia Politica que se concreta na aposta pola Refundacion de EU.
A necesidade de refundar EU derívase de que esta non pode ser, nin na súa composición, nin no seu funcionamento un partido político clásico, se non o que viñemos en denominar un movemento político e social organizado.
Porque o paradoxo é que, nun contexto de fracaso do neoliberalismo que propiciou o estalido da crise global do capitalismo, as principais forzas que desenvolveron o proxecto neoliberal, como o PSOE, pero tamén o PP, esforzáronse por esconder o seu perfil neoliberal e presentarse como forzas preocupadas polos problemas sociais.
A cuestión está en transformar o malestar fronte aos desastres do capitalismo nunha alternativa crible para amplos sectores sociais que EU non puido expresar até agora coa amplitude que se necesita. Este é o obxectivo político, o reto da refundación que debemos impulsar en EU desde os postulados políticos da Asemblea de novembro dun proxecto soberano que se define de esquerda anticapitalista, democrática, federal e republicana, pero tamén ten un reto organizativo, xa que todos coincidimos en que EU non pode ser, nin na súa composición, nin no seu funcionamento un Partido Político clásico, senón o que viñemos en denominar un Movemento Político e Social Organizado.
