LOCALIA VIGO E RADIO VIGO "HOY POR HOY"

ENTREVISTA PARA TELEVIGO

OS TOLOS ANOS 90

Se a resaca dos rápidos anos 80 foi tremenda para unha parte importante dos mozos e mozas do noso país para o entramado institucional dos nosos concellos non o foi menos. A finais desa década, pero especialmente a partir do primeiro lustro da seguinte, a privatización de servizos e empresas municipais foi a antesala dun modelo de desenvolvemento económico que priorizaría a desregulación de actividades produtivas da xestión local introducindo os criterios mercantís de produtividade e rendabilidade na xestión non so dos servizos, senón tamén de empresas municipais públicas.

O argumentario naque4la altura era que xestionar directamente dende o concello era “caro, ineficaz e cheo de irregularidades” e que a entrada de empresas privadas, especialmente construtoras e empresas de servizos, garantiría un abaratamento do custe efectivo do servizo ao cidadán. Vigo non viviu allea a esta moda neoliberal, en poucos anos a empresa pública de augas, EMAVISA, pasa a mans privadas, desaparecen case todas as brigadas municipais de vías e obras e construtoras empezan a florecer nos plegos de contratación municipal, especialmente a partir do boom do ladrillo e coas reformas lexislativas do goberno Aznar.

A entrada da “competencia en libre mercado” na xestión local de obra pública, auga, residuos, mesmo da xestión tributaria, amosase agora non só como máis cara, algo recoñecido polo mesmo Tribunal de Contas do Estado, senón como un caldo de cultivo perfecto para a corrupción de cargos públicos locais.

Favorecidas por unha infame lei de contratos públicos, a golpe de sobre e mariscada, moitas destas empresas parasitarias do público conseguen amoldar plegos, condicións do servizo e facer do mesmo un negocio lucrativo. Empresas privadas que a cambio de contratación directa de familiares conseguen un “laissez faire” no cumprimento de plegos, que pasean polos nosos concellos como “padrone” da mafia, ofrecendo a man para que a biquen cargos políticos, algún traballador público sen escrúpulos e diversa fauna que fai do consistorio un coto privado de caza.

Curioso escoitar agora a defensores deste modelo neoliberal de xestión blasfemando contra actuacións como a Pokemon, Patos, Carioca... por estar “xudicializando a política”. Nada máis erróneo, estamos a xudicializar o delito; actuación precisa e necesaria para resetear a administración pública e construír democracia. Se nos deixan, claro.

Rubén Pérez Correa

Coordinador local de Esquerda Unida en Vigo